Küçüklüğüme dair hatırladığım çok fazla anı var. Hafızam kuvvetliymiş. 2 yaşından itibaren hatırladığım pek çok hatıram var, cidden. Ailesel olanların dışında aklıma gelen güzel bir şarkı/tekerleme vardır.
Onu paylaşmak istedim.
İlkokulda, 2. sınıftayım. Öğretmenimizin adı Aslı Yaman. Müzik dersinde, bildiği bir şarkıyı söyleyecek herkes demişti ve ilk beni kaldırmıştı. Çocukluk işte, ağlayacak gibi olmuştum valla! Ne işim var şarkı söylemek ile değil mi? Utanırım ben..
Hah işte, tam da aşağıda yazdıklarımı melodisiyle fakat, kısık bir ses ile söylemiştim. Mırıldanmıştım yani..
Bittiğinde de beni alkışlamışlardı be! Ya da öğretmen mi gaza getirmişti bilmiyorum. O zamandan beri kısık ses ile (bunu yazarken dahi) bu 4 satırlık ezgiyi mırıldanıyorum.
İşte sözleri:
Oooo, çekilin yoldan,
Vahşi batıdan geliyorlar.
Amerikanlar, eskidi bunlar;
Türkiş (Turkish) kovboylar.
Ne günlermiş ama, ehe.
Yahu o tekerleme değil, Grup Vitamin’in en sevdiğim parçası 😀
Tamamı şöyle:
Atı yoktur binemez üstelik hamburger yemez
Silahı vardır kullanmaz
Bu ne biçim kovboy?
Hayatında yoktur güzel bir dişi, zaten beceremez bu işi
Bu ne biçim kovboy?
Gece gündüz demez dolaşır, çöller kuraktır
Gözlerinden anlaşılır, birazcık salaktır
Bara gider, içki içmez, böyle de olmaz ki
Vahşi batıda böyle tipler sağlam kalmaz ki!
Oh oh çekilin yoldan vahşi batıdan geliyorlar
Amerikanlar, eskidi bunlar
Turkish Kovboylar
Ne olacak acaba bu işlerin sonu
Kot kumaştan yapılmıştır kovboyun donu
Erkekseniz birey birey çıkın karşısına
Yolunu kaybetti, Texas yerine gitti Mısır Çarşısına
Kurşunla bir doları tam 60 metreden delmekte
Kovboyun bu gereksiz huyları sülalesinden gelmekte
Allah kahır bela and hay lanet olsun
Türklerden de kovboy çıktı, haydi hayırlı olsun
Oh oh çekilin yoldan vahşi batıdan geliyorlar
Amerikanlar, eskidi bunlar
Turkish Kovboylar
AAaaah ben yanlız bir kovboyum anaaaaaam
Evimdeeen uzaktayım anam, garip anaaam
Oh oh çekilin yoldan vahşi batıdan geliyorlar
Amerikanlar, eskidi bunlar
Turkish Kovboylar
Banada hocam 3.sınıftı heralde, güzel yazma konuşma dersi diye birşey vardı, sınıftan bir kızla telefon görüşmesi yaptırmıştı. Tabi hayali 🙂 kalemlikler bir anda ahize oluverdi. Ne konuşacam ben bu kızla ya şimdi, demiştim dışımdan (halbukisi içimden demek istemiştim) sınıf kopmuştu ama hoca ters tepki verince konuşma azap gibi geldi bana. Hayatta yaptığım en azaplı telefon görüşmesiydi 😀 Ne garip şeyler hatırlıyoruz 🙂
Hiç bilmiyordum Seval 🙂 Teşekkürler.
[…] Yazının ilkini çok önce yazmıştım, bu tarz değil: Ben Küçükken #1 […]