En son ne zaman bir başlığa iki nokta koyduğumu hatırlamıyorum fakat, 2012’ye girerken yazdığım “2012 Nasıl Geçmeli?” yazısı daha dün gibi aklımda.
Yaklaşık 2 aydır, her gün takvimden yaprak yırtarak başlıyorum güne. Unutunca sevindirik oluyorum. Evet sevindirik. Mart biterken dedim de, biterken bizi de bitirmese bari. Karamsar bir giriş oldu. Farkındayım. Aslında tam aksine, 2012 yaradı bana.
Aldığım kararlardan, verimlilikten ve en önemlisi hayatın içinde kalma oranımdan memnunum. Değiştirmek istediğim, hoşuma gitmeyen bir çok şey olsa da umrumda olmuyor. Bir insanın huzuru uyumadan önce düşündükleriyle ters orantılı, en azından ben ve tanıdığım insanlar için öyle.
Okul bitiyor. Okul hayatı bitiyor.
3 saat sonra ders olmasa daha anlatacaklarım vardı da, ders işte.
Gitmek zorundasın di mi?
